Koningin Astrid van België, ook na 100 jaar nog een idool
Waar het Nederlandse koningshuis aan het begin van de vorige eeuw nogal eens in opspraak kwam door de escapades van prins Hendrik en de eigenzinnigheid van koningin Wilhelmina, mocht het Belgische koningshuis zich al jaren lang verheugen in een grote populariteit. Koning Albert had de wederopbouw van het land dat na de Eerste Wereldoorlog voor het grootste deel verwoest was, met kracht ter hand genomen en hij genoot grote waardering en respect van zijn bevolking.
Toen op 24 september 1926 zijn zoon Leopold zijn verloving met de Zweedse prinses Astrid bekend maakte, werd het koningshuis nog populairder. Astrid was de dochter van prins Karel van Zweden en prinses Ingeborg van Denemarken. Op 6 november 1926 kwam de prinses aan boord van de “Fylgia” aan in Antwerpen waar ze op de loopplank hartstochtelijk werd omhelsd door Leopold tot groot enthousiasme van het publiek dat zoiets van het vormelijke vorstenhuis nog nooit had meegemaakt. Door haar afkomst en haar stralend witte kleding werd ze al snel “de sneeuwprinses” genoemd. Op 10 november werd in de St. Goedele-kathedraal in Brussel het kerkelijk huwelijk ingezegend door kardinaal Van Roey ondanks het feit dat Astrid luthers was gedoopt. Ze gingen wonen op het kasteel Stuyvenberg. Enige jaren later ging Astrid over tot de katholieke kerk. Daarmee verdween het enige puntje van kritiek dat hier en daar nog te beluisteren viel. Ze kregen drie kinderen: Josephine Charlotte, de latere groothertogin van Luxemburg en Boudewijn en Albert (II), de latere koningen van België.
Maar het geluk duurde voor hen niet erg lang. Op 22 februari 1934 kwam koning Albert om tijdens een klimtocht in de Ardennen bij Marches-les-Dames. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Leopold en daarmee werd Astrid koningin der Belgen. Daar bleef het niet bij. Met grote schrik hoorden de Brusselaars op de middag van 29 augustus 1935 de klokken van de St.Michielskathedraal luiden. Dat betekende nog meer onheil. Het koningspaar dat incognito een vakantie in Zwitserland vierde, raakte betrokken bij een dodelijk verkeersongeval. De koning zelf zat aan het stuur en zijn vrouw, in verwachting van hun vierde kind, las de kaart. Terwijl de koning even meekeek, raakte de auto van de weg, botste tegen een perenboom en verdween in het Vierwoudstedenmeer. Beide inzittenden werden uit de auto geslingerd waarbij Astrid tegen een boom terecht kwam met een dubbele schedelbreuk als resultaat. Ze stierf in de armen van haar man die vrijwel ongedeerd was gebleven. Ze was nog geen dertig jaar.
 |
 |
 |
Het ongeluk gebeurde in Kussnacht am Rigi waar Leopold een kapel liet bouwen ter nagedachtenis aan haar.
Gelukkig hadden zij hun kinderen de avond daarvoor op de trein naar Brussel gezet. Heel België rouwde om dit verlies en toonde medeleven met de koning en zijn jonge kinderen. Leopold zelf reageerde heel opvallend: hij verbood zijn kinderen over hun moeder te spreken in de hoop dat ze daardoor sneller het verlies zouden verwerken. Ook liet hij haar boudoir onaangeroerd en bewaarde haar bebloede jurk nog jarenlang.
Op 1 december 1935 gaven de Belgische Posterijen de reeds bestaande serie frankeerzegels met haar portret uit met een rouwrand. In de jaren daarna verschenen nog verschillende zegels ter nagedachtenis aan haar.
Haar geschiedenis wordt vaak vergeleken met de dood van prinses Diana en die van prinses Gracia van Monaco, beide zeer populair bij hun landgenoten en ook beide door een auto-ongeluk om het leven gekomen. Ook zij zijn nog jarenlang een idool van heel veel mensen gebleven.
John Tolsma
Centrum Philatelisten Vereniging Groningen Emmastraat 5
9722 EW Groningen
Tel: 050 - 525 96 10 info@philatelist.nl